من دختر افغانم

من دختر افغانم همان که عزم شکست ناپذیری موجب عزت و سربلندی کشورش است. ‌

دختری که روی شجاعتش واژه مردانگی گذاشتند همان که در حفظ وطنش مردانه وار میجنگد. 

آری!  من دختر افغانم! زیباتر از گل های بهاری، قشنگتر از ستاره های درخشنده آسمان. 

از بلندای پیامبر و بدخشانم، سرو خرامانم و از شفقنای پکتیا. 

خنده هایم پر لاجورتر از بند امیر، لهجه شیرینم در قصه های غزل. 

دختری که قلبش پر از غصه‌ های تنهایی، پر از احساس پنهانی است. 

من دختر افغانم که در هر گستره آفرینشش شایسته گی خود را به گواهی تاریخ همگانی کرده. 

دختری که در کلامش بیان‌ عشق شعر های حافظ را نقاشی کرده 

و در تاریکی ها به مانند ماه بر‌ همه جا می درخشد

دختری که قلبش به مانند رود خانه های پنجشیر طلاطمی از مهر و محبت است.

من دختر افغانم!

 جنجگویی که با اسلحه علم و دانش نامرد ها را نابود میسازد 

و در این دشت های خشک روزنه یی برای امید است. 

دختری که به غرور، شجاعت و غیرتش همه جهان حیران است. 

من دختر افغانم! 

خلق و اصلم احسن ز ملک سلیمان است. 

گر بیافگنانم در قفس، با دانشم چنان پرواز کنم که برای دوباره گرفتنم راهی نیابند و بخاطر آباد کردن دیارم در جبهه آزادی و عدالت میجنگم. 

دختری ام به‌ مثل کبوتر عشق، کبوتر که بال هایش را زخم برداشته،

 زخم های که دردناک‌تر از همه درد های دنیاست. 

من دختر افغانم برای دفاع از سرزمینم میجنگم، دست به زانو نمی گذارم، با افکاریکه‌ بر سر دارم عرش و فرش را به لرزه در میاورم، صدا می‌کنم و میگویم:

من دختر افغانم، من دختر افغانم 

✍🏻 متن :  ملالی (باز).